Taka całkiem zwykła historia

Zawsze mnie zastanawiało skoro religie powstały po to, żeby wyjaśnić nam świat i znaleźć receptę na ludzkie szczęście to dlaczego stały się narzędziem do skutecznego poróżniania ze sobą ludzi. Można to zobaczyć na każdym kroku śledząc historię ludzkości. W tym całym zamęcie gdzieś po drodze zgubił się zwykły człowiek ze swoim prozaicznym życiem. Może wreszcie nadszedł czas na jakieś opamiętanie się i dojście do sensownych wniosków jak na współczesne pokolenie 21 wieku przystało?

Gdy staliśmy w kolejce po niebo

Piliśmy z Bogiem wino.

Tak po prostu zupełnie na boku.

Wynieśliśmy  je z imprezy

suto zakrapianej alkoholem

u Jezusa. Jego wino jak

krew uderzało nam do głów.

Potem przeszliśmy na wódkę

aby wypić za miliony

zranionych dusz.

Ukrzyżowane prawdy zwisały
leniwie z krzyża przemienienia.
Trzeba było je trochę

spuścić z krzyża.

Następnie udaliśmy się

na smażoną rybę do smażalni

św. Piotra bo chleba powszedniego

już nie było. Aż chciałoby się rzec:

Racz dać nam go Panie.

Święta boska cierpliwość

ulała się nam z mocą

Święconej wody

gdy staliśmy z Bogiem
w kolejce po niebo.

Św. Józef wystrugał nam stołki

po to żebyśmy mogli spocząć

i ubolewać nad losem

wszechświata.

Ale nie zdążyliśmy.
Złotouści kaznodzieje

szybko nam je zajęli.

Mówili tak wiele o raju,

robiąc nam piekło jako
w niebie tak i na ziemi.

Cezary Marek 2015 Opole